Agios Nikitas, Griekenland
In het havenplaatsje Agios Nikitas loop ik langs talloze bootjes. Vredig dobberen ze in het heldere groenblauwe water, terwijl achter me een paar gezellige terrasjes liggen. Dit wordt mijn plek voor vandaag, besluit ik! Ik neem plaats op een simpel houten stoeltje en een vrolijke dame staat al snel naast me. Ze brengt me een Griekse salade en een koud wit wijntje en we raken aan de praat. Rena, zo heet ze, vertelt me over de Griekse keuken. Over haar roots op het eiland Lefkas. En over haar tante die in de heuvels van dit eiland een paar bijzondere villa's heeft. “Je moet daar echt eens gaan kijken. Weet je wat, ik ga met je mee!”Niet veel later rijd ik met Rena de hoogte in. De kust en de gezellige terrassen zijn al snel heel wat meters lager en de rust lijkt hier in de heuvels van Lefkas te overheersen. Om me heen zie ik niets dan groen, totdat er ineens een paar villa's opdoemen. “Dit zijn ze!” De trots in Lena's stem is hoorbaar. We stappen uit en ik kijk om me heen. De gekleurde villa's die ik zie worden gesierd door Franse ramen en brede balkons. Een paar meter verderop glinstert het lichtblauwe water van een zwembad in mijn ogen. Ik loop ernaartoe en word beloond met een magisch uitzicht op de Griekse zee. Naast het zwembad staat een tafeltje gedekt. Ik zucht. “Wat is het hier mooi! Zou er nog een plekje vrij zijn?” vraag ik Rena. Ze zegt dat ze haar tante zal inschakelen. En ik kan alleen maar duimen. Hier wil ik de komende dagen logeren…
